Zapraszam do współpracy rodziców z dziećmi i młodzieżą u których występują wymienione niżej trudności lub zaburzenia. Wspólnie przyjrzymy się problemom, odpowiem na nurtujące Państwa pytania, udzielę wskazówek do pracy z dzieckiem. Przeprowadzimy szczegółową diagnozę, ustalimy plan terapii w taki sposób, aby jak najlepiej pomóc Państwu i dziecku.

Dzieci  0–3 lat:
 

  • opóźnienia w rozwoju (zarówno psychologicznym jak i ruchowym)

  • trudności w nawiązaniu kontaktu wzrokowego, brak uśmiechu

  • nadmierny spokój, mała ruchliwość

  • prężenie i drżenie

  • nadmierny płacz

  • nadmierny krzyk

  • trudności dotyczące czynności fizjologicznych

  • problemy z jedzeniem

  • kłopoty z zasypianiem

Dzieci przedszkolne:

  • ocena gotowości szkolnej

  • trudności adaptacyjne

  • moczenie i zanieczyszczanie

  • trudności z mową i rozumieniem mowy

  • jąkanie się

  • lękliwość

  • nadmierny bunt

  • zachowania agresywne

  • nadmierna ruchliwość

  • nadmierna pobudliwość

  • wątpliwości dotyczące podjęcia nauki szkolnej

  • niska sprawność manualna

  • niska sprawność graficzna

Młodzież:
 

  • zespół nadpobudliwości psychoruchowej

  • trudności w nawiązywaniu relacji

  • obniżony nastrój

  • nieśmiałość, wycofanie

  • zaburzenia koncentracji

  • trudności w uczeniu się

  • słaba motywacja do nauki

  • lęki

  • wybuchowość, agresywność

  • przewlekłe choroby, ich wpływ na proces nauki szkolnej

  • mutyzm wybiórczy

  • tiki

Pomoc dla rodziców:

  • wsparcie w trudnościach wychowawczych

  • porady psychologiczne

  • konsultacje terapeutyczne

  • kryzysy rodziny (śmierć bliskiego członka rodziny, rozwód, separacja, zmiana miejsca zamieszkania, pojawienie się nowego członka rodziny)

  • wskazówki dotyczące stymulowania poprawnego rozwoju dziecka


Jak przeboiega terapia psychologiczna

1. Wywiad z rodzicami
Wstępna konsultacja z samymi rodzicami dziecka lub nastolatka. 

Obserwacja.png

2. Obserwacja małego dziecka, rozmowa z dzieckiem lub nastolatkiem
Zapoznanie się z dzieckiem, nawiązanie z nim kontaktu, przyglądanie się jego zabawie. 
 

3. Sformułowanie diagnozy psychologicznej
 

4. Udzielenie rodzicom informacji zwrotnej
Omówienie rozumienia problemu, wniosków dotyczących diagnozy. Odpowiedź na pytanie „czy dziecku potrzebna jest terapia?”. 

5. Terapia
Polega na odbywanych regularnie spotkaniach z dzieckiem.